Dla doradców

Odpowiedź zawarta jest właściwie w zadanym pytaniu. Zgodnie z treścią art. 11f zasad etyki (obecnie po uchwale prostującej omyłki techniczne -w uchwale KRDP nr 750/2010 oznaczonym jako 11e), punkty można uzyskać za godzinę wysłuchanego wykładu lub innej podobnej formy szkolenia. Z zapisu tego wynika, iż tak zwane przerwy kawowe lub „czas dla sponsora”, nie mogą by uznane za czas poświęcony na wysłuchanie wykładu i nie mogą skutkować zaliczeniem właściwej ilości punktów.

Należy uznać, iż ograniczenie to dotyczy wszystkich form podnoszenia kwalifikacji. Zarówno nazwanych w treści przepisu konferencjami, jak i szkoleniami. Według Słownika języka polskiego PWN konferencja to „spotkanie przedstawicieli jakichś instytucji lub organizacji w celu omówienia określonych zagadnień”. Tak więc należy uznać, że formy konferencji i szkolenia są formami zbliżonymi i należy je traktować niejako zamiennie. Zamysłem takiego zredagowania przepisu było ograniczenie ilości uzyskiwanych punktów w wielogodzinnych formach kształcenia, jedno i wielodniowych. Z reguły w trakcie trwania takich „maratonów”, uczestnicy rezygnują z wysłuchania pewnych części konferencji czy szkoleń, w związku z czym ograniczona jest możliwość przyswajania wiedzy przekazywanej w dużych ilościach oraz w szerokim zakresie.

Treść przepisu, moim zdaniem, nie budzi wątpliwości. Doradca podatkowy zobowiązany jest do uzyskania 32 punktów w okresie następujących po sobie dwóch lat, przy czym w jednym (nie w pierwszym), lub inaczej, każdym roku, przynamniej 25% limitu dwuletniego, to jest 8 punktów. Chodzi o to, aby podnoszenie kwalifikacji następowało przez cały okres dwuletni. 

Doradca podatkowy, który zawiesił wykonywanie zawodu lub zastosowano wobec niego zawieszenie prawa wykonywania zawodu, nie jest zobowiązany do uzyskiwania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji w okresie zawieszenia. Na przykład, doradca podatkowy zawiesił wykonywanie zawodu na okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 marca 2013 r. Zgodnie z zapisami rozdziału VIa Zasad Etyki, nie jest zobowiązany do uzyskania jakichkolwiek punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji.
Natomiast w okresie dwuletnim 2013 – 2014, będzie zobowiązany do uzyskania 32 punkty pomnożone przez 21/24, to jest 28 punktów. Doradca ten wykonywać będzie zawód przez 21 miesięcy z 24 miesięcy okresu dwuletniego 2013 – 2014. Doradca ten będzie również zobowiązany do uzyskania w terminie do 31.12.2014 roku dodatkowych ośmiu punktów.
Natomiast doradca podatkowy, który na przykład zawiesił wykonywanie zawodu na okres od 1 stycznia 2011 do 31 marca 2015 roku, poza 28 punktami niezbędnymi do uzyskania w okresie dwuletnim 2015 – 2016, wynikających z „normalnego taryfikatora”, zobowiązany będzie do uzyskania w terminie do 31.12.2016 roku dodatkowych 24 punktów oraz w okresie od 1 października 2014 r. do 31 marca 2015 r. dodatkowych 10 punktów. Takie zapisy wynikają z faktu, iż doradca podatkowy nie wykonujący zawodu, traci z nim kontakt, więc jego wiedza i umiejętności wymagają aktualizacji.

Zmiany Zasad Etyki w zakresie podnoszenia kwalifikacji weszły w życie 1 stycznia 2011 roku, tak więc uczestnictwo w formach kształcenia przed tą datą, nie skutkuje uzyskaniem punktów. Punkty można uzyskać za uczestnictwo w różnych formach kształcenia - z czym zrównane jest m.in. zdanie egzaminu na doradcę podatkowego - odbywających się w dwuletnim okresie rozliczeniowym. Ze względu na dzień wejścia w życie nowych zasad, pierwszym okresem dwuletnim są lata 2011 – 2012.
Na przykład zdanie egzaminu na doradcę podatkowego w 2010 roku nie spowoduje, iż doradca podatkowy uzyska 32 punkty w okresie dwuletnim 2011 – 2012. Rozwiązanie przeciwne prowadziłoby do sytuacji, że prawo działa wstecz.

Art. 11d ust. 2 Zasad Etyki wymienia formy, w jakich doradca podatkowy może realizować podnoszenie kwalifikacji, w tym również samokształcenie doradcy podatkowego. Jednakże podnoszenie kwalifikacji w formach określonych w art. 11e ust. 3 pozwoli uzyskać doradcy podatkowemu określoną ilość punktów. Krajowa Rada Doradców Podatkowych zauważała problem mierzalności samokształcenia. Weryfikowanie uzyskiwania określonej ilości punktów za realizację obowiązku podnoszenia kwalifikacji poprzez samokształcenie byłoby bardzo trudne do realizacji. Czy punkty możnaby uzyskać za sam zakup literatury, czy za jej przeczytanie, a może za przeczytanie ze zrozumieniem? Nikt z doradców podatkowych nie czyta zakupionej literatury „od deski do deski”, tylko w miarę pojawiających się problemów i potrzeb. Czy w związku z tym należałoby wtedy punktować przeczytanie określonej ilości stron, rozdziałów? Problem ten pojawiałby się również przy korzystaniu z czasopism. Pojawia się też pytanie, jak weryfikować samokształcenie, czy może wprowadzić komisje, które sprawdzałyby przyswojenie materiału po zadeklarowaniu przez doradcę odbycia samokształcenia? Zdaję sobie sprawę, że w tym miejscu trochę ironizuję, ale problem mierzalności samokształcenia okazał się na tyle znaczący, iż KRDP zdecydowała o wyłączeniu samokształcenia z zasad punktowania podnoszenia kwalifikacji. Punkty, które pozwalają wypełnić określone minimum, można uzyskać, tak jak wspomniałem wcześniej, jedynie za udział w formach kształcenia określonych w art. 11e ust. 3.
Nie można też po lekturze przywołanych przepisów wyprowadzić wniosku o sprzeczności tych zapisów, gdyż bez wątpienia taka sprzeczność nie występuje. 

Na podstawie art. 11e pkt. 3 lit. c Zasad Etyki wygłoszenie wykładów o tematyce objętej zakresem egzaminu na doradcę podatkowego powoduje uzyskanie określonej ilości punktów. Jeżeli więc prowadzone przez doradcę podatkowego wykłady będą zgodne tematycznie z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego, to doradca ten uzyska stosowną ilość punktów. Aby udokumentować wygłoszenie wykładów wystarczy każdy dokument, z którego będzie wynikać wygłoszenie wykładów, w tym przypadku na przykład umowa z wykładowcą, program szkolenia czy wykładów potwierdzone przez organizatora szkolenia.

Niestety, tematyka kadr i płac nie mieści się w zakresie tematyki egzaminu na doradcę podatkowego. Zgodnie z art. 11d, pkt. 1 Zasad Etyki, doradcy podatkowi zobowiązani są do podnoszenia kwalifikacji w zakresie odpowiadającym tematyce egzaminu na doradcę podatkowego i uczestniczenie w formach kształcenia jedynie o takiej tematyce pozwoli uzyskać doradcy właściwą liczbę punktów.

Zgodnie z art. 11f, pkt. 2, cyt. „W celu wypełnienia obowiązku określonego w ust. 1, zarządy regionalnych oddziałów Krajowej Izby Doradców Podatkowych mogą zawierać porozumienia o współpracy w zakresie organizowania form podnoszenia kwalifikacji.”
Zapis powyższy należy rozumieć w ten sposób, iż zarządy regionalne mogą zawierać porozumienia o współpracy pomiędzy sobą. Z literalnego brzmienia przepisu nie wynika możliwość zawierania porozumień zarządów regionalnych z podmiotami zewnętrznymi w celu organizowania form podnoszenia kwalifikacji doradców podatkowych. Wniosku takiego nie można również wyprowadzić stosując wykładnię celowościową, gdyż intencją prawodawcy było umożliwienie zawierania porozumień między oddziałami regionalnymi, w celu zapewnienia małym oddziałom, o mniejszych możliwościach finansowych, organizowania form kształcenia znaczniejszych rozmiarów lub niosących znaczną wartość merytoryczną, generujących jednocześnie wysokie koszty, a nie zawieranie porozumień zarządów regionalnych Oddziałów KIDP z prowadzącymi szkolenia komercyjnymi podmiotami, spoza Krajowej Izby Doradców Podatkowych.

Zgodnie z art. 11g pkt 4 Zasad Etyki, cyt. „Dla celów dowodowych spełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji, doradcy podatkowi zobowiązani są do uzyskiwania potwierdzeń uczestniczenia w dopuszczalnych formach kształcenia (zaświadczenia, certyfikaty, dyplomy ukończenia, faktury itp. zawierające określenie formy kształcenia oraz ilości godzin).” Tak więc każdy dokument, który będzie potwierdzał wysłuchanie przez doradcę podatkowego wykładu lub uczestnictwo w innych formach kształcenia (na przykład seminariach czy warsztatach) o tematyce zgodnej z zakresem tematyki egzaminu na doradcę podatkowego, w określonej ilości godzin, będzie wystarczającym dowodem dokumentującym spełnienie obowiązku podnoszenia kwalifikacji, wystarczającym do uzyskania właściwej ilości punktów.
Zaświadczenie uzyskane przez doradcę, według przytoczonego w pytaniu wzoru, bez wątpienia, będzie dokumentem wyczerpującym dyspozycję art. 11g pkt 4 Zasad Etyki.

W okresie zawieszenia wykonywania zawodu doradcy podatkowego nie istnieje obowiązek uzyskiwania punktów w celu potwierdzenia wykonywania obowiązku podnoszenia kwalifikacji. Taki obowiązek powstanie u doradcy z chwilą powrotu do wykonywania zawodu lub, w przypadku zawieszenia trwającego ponad 5 lat, na sześć miesięcy przed zakończeniem zawieszenia. Wynika to z treści art. 11e pkt. 4, 5 i 6 Zasad Etyki. Z zapisów rozdziału VIa nie wynika, iż - aby napisanie artykułu pozwalało uzyskać odpowiednią ilość punktów - publikacja ta musi być opatrzona imieniem i nazwiskiem autora. W przypadku opisanym w pytaniu, gdy doradca zdecyduje się na powrót do wykonywania zawodu, moim zdaniem, wystarczy uzyskanie od wydawcy zaświadczenia o fakcie napisania określonej ilości artykułów i określonej objętości, w przeliczeniu na znormalizowaną stronę maszynopisu, zgodnie z treścią art. 11h Zasad Etyki.

Zgodnie z art. 11g pkt 1 Zasad Etyki dokumentem potwierdzającym uczestniczenie w punktowanych formach kształcenia są dokumenty, z których będzie wynikała forma kształcenia, w której uczestniczył doradca oraz ilość godzin tej formy kształcenia. Jakkolwiek zawód doradcy podatkowego jest zawodem zaufania publicznego, to jednak w przypadku opisanym w pytaniu nie wystarczy oświadczenie doradcy. Niezbędny jest dokument wystawiony przez organizatora szkolenia. Należy przy tym pamiętać, że punkty uzyskuje się za godzinę wysłuchanego lub wygłoszonego wykładu, bez przerw kawowych, lunchowych oraz przeznaczonych na prezentacje na przykład sponsora szkolenia, o czym pisałem już wcześniej.

Z treści art. 11g pkt 5 Zasad Etyki wynika, iż cyt. „doradca podatkowy uczestniczący w formach kształcenia organizowanych przez inne podmioty niż organy lub jednostki organizacyjne Krajowej Izby Doradców Podatkowych, zobowiązany jest niezwłocznie, nie później niż do 31 marca roku następnego, dokonać właściwe wpisy w centralnej ewidencji z jednoczesnym przesłaniem uwierzytelnionych przez siebie kopii potwierdzeń uczestnictwa w tych formach kształcenia do właściwego regionalnego oddziału Krajowej Izby Doradców Podatkowych.”. Tak więc termin 31 marca roku następnego jest terminem ostatecznym. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby przesyłać te dowody wcześniej, co usprawni pracę biur oddziałów regionalnych KIDP. Należy nawet stwierdzić, że wcześniejsze przesyłanie tych dokumentów jest obowiązkiem doradcy, gdyż treść przepisu mówi o niezwłocznym dokonaniu wpisów do ewidencji z jednoczesnym dostarczeniem uwierzytelnionych przez siebie kopii dokumentów potwierdzających uczestnictwo w formach kształcenia. Bez wątpienia naruszeniem tej zasady będzie dostarczenie dokumentów do oddziału Izby w marcu roku następnego potwierdzających uczestnictwo na przykład w szkoleniu w miesiącu kwietniu.

Nie jest to właściwie pytanie w sprawie interpretacji wprowadzonych Zasad podnoszenia kwalifikacji, ale raczej rozważania doradcy podatkowego, dotyczące Jego subiektywnych ocen dokonanych przez Ustawodawcę zmian w Ustawie o doradztwie podatkowym oraz niezrozumienia roli Krajowej Rady Doradców Podatkowych w procesie zmian Zasad Etyki wynikających ze zmiany Ustawy oraz z obowiązku nałożonego na Radę Uchwałą nr 46/2010 III Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych.
O tej problematyce mówię szeroko w rozmowie, jaka ukaże się w najbliższym, pierwszym w 2011 roku, numerze Biuletynu naszej Izby i tam odsyłam zainteresowanych. 
W tym miejscu nie będę również wypowiadał się na temat pewnych powtórzeń w Ustawie o doradztwie podatkowym (art. 51, ust. 1 pkt 8 lit c i pkt 10), gdyż Zespół, któremu przewodniczę, miał za zadanie opracować zmiany do Zasad Etyki wynikające ze zmian ustawowych oraz z treści uchwały 46/2010 ostatniego Zjazdu. Problem kłopotliwej sytuacji, w jakiej znalazła się Krajowa Rada Doradców Podatkowych również poruszam w przywołanym powyżej wywiadzie.
Na pytanie , o to czy Rada może wydawać uchwały sprzeczne z uchwałami Zjazdu - odpowiem, że nie może. Tylko, że ani ja, ani cała KRDP nie dopatruje się sprzeczności pomiędzy uchwałami Rady, a uchwałami Zjazdu. W tym przypadku uchwały Rady są równorzędne z uchwałami Zjazdu, gdyż Ustawodawca nadał czasowo, na sześć miesięcy, to jest do 6 lutego 2011 roku, Krajowej Radzie Doradców Podatkowych uprawnienia Zjazdu.
Zgłaszana propozycja zawieszenia Uchwały KRDP nr 750/2010 nie jest możliwa do wykonania, chociażby z jednego powodu: uprawnienia Zjazdu udzielone przez Ustawodawcę Radzie już wygasły.
Stanowisko wyrażone w wypowiedzi, że stosowanie się do Uchwał Zjazdu, a nie Uchwał Rady, w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych nie może stanowić podstawy do uznania za naruszenie zasad etyki zawodowej i tym samym nie da podstawy do wszczęcia postępowania przed Sądem Dyscyplinarnym naszej korporacji jest niewłaściwe, z dwóch przynajmniej powodów: III Zjazd zobowiązał Radę do opracowania standardów podnoszenia kwalifikacji oraz uchwała Rady w zakresie wprowadzenia Zasad podnoszenia kwalifikacji, mająca umocowanie również w Ustawie o doradztwie podatkowym, na mocy Ustawy z 10 czerwca 2010 r. roku o zmianie Ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw, posiada równorzędne znaczenie do uchwały zjazdowej. Na koniec jeszcze raz zachęcam do zapoznania się z moją wypowiedzią na ten temat, zawartą w rozmowie na łamach Biuletynu KIDP 1/2011.

Art. 11f ust. 5 Zasad Etyki mówi, cyt. „Doradca podatkowy może wypełniać obowiązek podnoszenia kwalifikacji poprzez udział we wszystkich formach podnoszenia kwalifikacji organizowanych przez jednostki organizacyjne Krajowej Izby Doradców Podatkowych lub inne podmioty, w szczególności uczelnie wyższe, stowarzyszenia i organizacje o zakresie działania zbieżnym z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego.”
Tak więc zakres działania organizatora szkolenia musi być zbieżny z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego. Na przykład, przejaskrawiając sytuację, jeżeli organizatorem szkolenia będzie podmiot zajmujący się prowadzeniem szkoleń z zakresu kwiaciarstwa czy fryzjerstwa, to uczestniczenie doradcy w szkoleniu organizowanym przez ten podmiot, nawet wtedy, gdy tematyka szkolenia będzie dotyczyła podatków, nie będzie uznany za punktowane podnoszenie kwalifikacji. 
Aby udokumentować uczestniczenie w formach podnoszenia kwalifikacji organizowanych przez podmioty zewnętrzne w stosunku do Krajowej Izby Doradców Podatkowych, z uwzględnieniem uwarunkowań przywołanych w zdaniach wcześniejszych, wystarczy dowolny dokument potwierdzający uczestniczenie doradcy w określonej formie kształcenia, wskazujący tematykę i ilość godzin wykładowych. Jeżeli certyfikat wydany przez organizatora szkolenia będzie zawierał powyższe informacje, to będzie wystarczającym dokumentem potwierdzającym udział doradcy podatkowego w formie podnoszenia kwalifikacji, powodujący uzyskania właściwej ilości punktów. Dokumenty potwierdzające udział winny być przesyłane do właściwego miejscowo dla doradcy podatkowego Zarządu Regionalnego Oddziału KIDP niezwłocznie, nie później niż do 31 marca roku następnego.

Zgodnie z art. 11e ust. 3 lit. f, publikacja artykułu lub innej podobnej formy powoduje uzyskanie przez doradcę podatkowego za każdą pełną stronę znormalizowanego maszynopisu 3 punkty, nie więcej niż 10 punktów za jeden artykuł, przy czym na podstawie art. 11h Zasad Etyki za „znormalizowaną stronę maszynopisu” uważa się stronę maszynopisu w formie papierowej lub elektronicznej zawierającą 1800 znaków, w tym spacje i znaki interpunkcyjne.
Jakkolwiek art. 11e ust. 3 lit f nie zawiera podobnego zapisu, jak lit. g, dotyczącego współautorstwa publikacji, to należy uznać, iż również współautorstwo artykułu o tematyce z zakresu egzaminu na doradcę podatkowego, pozwoli doradcy uzyskać właściwą, określoną w tym przepisie ilość punktów, z tym zastrzeżeniem, że przypisana doradcy podatkowemu ilość stron napisanego artykułu winna wynikać z przyjęcia zasady, że współautorzy uczestniczyli w napisaniu artykułu w równych częściach. Na przykład, artykuł o objętości 4 stron znormalizowanego maszynopisu napisany przez dwie osoby spowoduje uzyskanie przez doradcę podatkowego będącego współautorem punktów w ilości 6, odpowiadającej ilości stron przypadających na współautora. Jeżeli natomiast współautorzy uczestniczyli w napisaniu artykułu w odmiennych proporcjach, to wraz z potwierdzeniem publikacji artykułu uzyskanego od wydawcy, winni przesłać do Zarządu Regionalnego Oddziału KIDP wspólne oświadczenie wszystkich współautorów o innym niż równy uczestniczeniu w tworzeniu artykułu.

Doradca podatkowy, który wykonuje czynności doradztwa podatkowego, zobowiązany jest, zgodnie z treścią art. 11e ust. 2 Zasad Etyki, do uzyskania minimum 32 punktów w okresie następujących po sobie dwóch kolejnych lat, przy czym w jednym roku doradca obowiązany jest uzyskać minimum 25 % dwuletniego limitu. 
Żadna jednostka redakcyjna Zasad Etyki nie zwalnia doradcy podatkowego, wykonującego czynnie swój zawód, z obowiązku uzyskiwania punktów tylko dlatego, że osiągnął on określony wiek, czynności doradztwa wykonuje przez kilkanaście lat i jest na emeryturze.
Również taki doradca podatkowy zobowiązany jest do uzyskania minimalnej ilości punktów na zasadach określonych w rozdziale VIa – Zasady stałego podnoszenia kwalifikacji doradcy podatkowego, poprzez uczestniczenie w różnorodnych formach podnoszenia kwalifikacji, niekoniecznie powodujących konieczność wyjazdów i niekoniecznie organizowanych przez Krajową Izbę Doradców Podatkowych. 

Problem opisany w tym pytaniu omówiony został w odpowiedzi na jedno z wcześniejszych pytań. Tutaj jedynie dokonam podsumowania. Jeżeli przedmiot działania firmy szkoleniowej oraz tematyka wygłoszonego wykładu są zbieżne z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego, to wygłoszenie tego wykładu pozwoli doradcy uzyskać stosowną ilość punktów. 

Prowadzenia szkoleń dla własnych klientów doradcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu doradztwa podatkowego, nie można niestety uznać za wypełnienie obowiązku podnoszenia kwalifikacji pozwalające uzyskać punkty z tytułu uczestniczenia w formach kształcenia doradcy podatkowego. Uznanie, że przekazywanie przez doradcę podatkowego wiedzy podatkowej własnym klientom jest formą podnoszenia kwalifikacji spowodowałoby, iż, na przykład, sporządzenie skargi do sądu administracyjnego również należałoby uznać za formę podnoszenia kwalifikacji. A przecież bez wątpienia, zarówno przekazywanie informacji własnym klientom, jak i sporządzenie skargi do sądu administracyjnego, jest wykonywaniem czynności doradztwa podatkowego, a nie podnoszeniem kwalifikacji przez tego doradcę.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż na podstawie art. 11f ust. 6 lit. a Zasad Etyki, doradcy podatkowi będący pracownikami naukowymi wyższych uczelni lub instytucji równoważnych, posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego, wykonujący pracę naukową lub dydaktyczną w zakresie zbieżnym z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego, zwalnia się z obowiązku uzyskania odpowiedniej liczby punktów. Jeżeli jednak doradca podatkowy nie spełnia powyższych kryteriów, to należy zastosować treść art. 11e ust. 3 lit. c oraz art. 11f ust. 5 Zasad Etyki. Bez wątpienia wygłaszanie wykładów oraz prowadzenie ćwiczeń (warsztatów) dla słuchaczy uniwersytetu, czy wygłaszanie wykładu dla aplikantów notarialnych, jeżeli tematyka tych zajęć jest zgodna z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego, spowoduje uzyskanie stosownej ilości punktów. O sposobie dokumentowania uczestniczenia w takich formach podnoszenia kwalifikacji pisałem w odpowiedziach na niektóre z wcześniejszych pytań.

Żaden zapis rozdziału VIa – Zasad podnoszenia kwalifikacji nie ogranicza możliwości uzyskania określonej ilości punktów wyłącznie do autorstwa artykułów publikowanych w czasopismach branżowych (o tematyce podatkowej). Doradca podatkowy publikujący artykuł w prasie codziennej również uzyska punkty z tytułu autorstwa tego artykułu, oczywiście zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale VIa. Zaznaczyć jedynie należy, iż naruszeniem zasad etyki, naruszeniem powagi naszego zawodu, byłoby publikowanie artykułów w prasie, której charakter nie licuje z godnością zawodu zaufania publicznego, jakim jest zawód doradcy podatkowego.

W celu udokumentowania uzyskania określonej ilości punktów nie jest wymagane przesłanie do Zarządów Regionalnych Krajowej Izby Doradców Podatkowych lub do Krajowej Rady Doradców Podatkowych opublikowanych artykułów lub wydawnictw książkowych. Wystarczy jakikolwiek dokument potwierdzony przez wydawcę, z którego wynikać będzie napisanie przez doradcę artykułu lub książki, ich publikacja oraz objętość, podana w ilości standartowych stron maszynopisu przeliczanych zgodnie z art. 11h Zasad Etyki lub w ilości znaków pisarskich, łącznie ze spacjami i znakami interpunkcyjnymi.

Odpowiedzi w tym zakresie udzieliłem już na wcześniejsze pytania.

Uważam, że wątpliwości przekazane w pytaniu zbieżne są w problemem poruszanym wcześniej, a dotyczącym prowadzenia szkoleń dla własnych klientów. Należy uznać, iż publikacja artykułu w wewnętrznym biuletynie firmy, którą doradca podatkowy prowadzi lub w której pracuje (spółce doradztwa podatkowego), jest wykonywaniem czynności doradztwa podatkowego, a nie jedną z form podnoszenia kwalifikacji, której wykonanie skutkuje uzyskaniem określonej ilości punktów. Dlatego też, należy uznać że opublikowanie artykułu w wewnętrznym biuletynie firmy, nawet jeśli jest on publikowany na stronach internetowych tej firmy, nie pozwoli na uzyskanie stosownej ilości punktów.

Organem właściwym do kierowania pytań i wątpliwości w zakresie praktyki stosowania Zasad podnoszenia kwalifikacji doradcy podatkowego jest Krajowa Rada Doradców Podatkowych. Zapytania należy przesyłać bezpośrednio bo Biura Krajowej Izby Doradców Podatkowych. Pytania te zostaną przekazane do Zespołu do spraw Etyki, który zgodnie z Uchwałami Krajowej Rady Doradców Podatkowych został powołany w celu opracowania zmian Zasad Etyki w zakresie wynikającym ze zmian Ustawy o doradztwie podatkowym wprowadzonych Ustawą z 10 czerwca 2010 roku o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw, a następnie rozpatrywanie spraw związanych z praktyką stosowania wprowadzonych do Zasad Etyki zmian, w tym między innymi - a jak okazuje się w praktyce, przede wszystkim - w zakresie Zasad podnoszenia kwalifikacji doradców podatkowych. 
Przechodząc do odpowiedzi na część merytoryczną zapytania, to na skutek niezbyt precyzyjnie sformułowanego pytania, powstałego zapewne na skutek omyłki, pozwolę omówić sobie dwa stany faktyczne, jakie mogą być podstawą wątpliwości jego Autora . 
Ponieważ nie jest możliwe, aby doradca ukończył już studia podyplomowe w listopadzie 2011 roku, przyjmijmy, że zdarzenie to dopiero nastąpi w listopadzie bieżącego roku. 
Zgodnie z art. 11e ust. 3 lit. h Zasad Etyki ukończenie studiów podyplomowych, których tematyka była zbieżna z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego, spowoduje uzyskanie przez doradcę podatkowego 32 punktów w roku 2011.
Przy czym pamiętać należy, że w kolejnym, 2012 roku, zgodnie z zasadą określoną w art. 11e ust. 2 Zasad Etyki, doradca ten zobowiązany będzie do uzyskania 8 punktów.
W celu udokumentowania ukończenia studiów podyplomowych, wystarczy przesłać do Zarządu Regionalnego właściwego miejscowo dla danego doradcy podatkowego, na przykład, uwierzytelnionych osobiście fotokopii dyplomu ukończenia studiów oraz programu tych studiów. Z przesłanych dokumentów wynikać winien fakt ukończenia studiów oraz program tych studiów.
Jeżeli jednak, przyjmiemy, że Autor pytania ukończył studia w listopadzie 2010 roku, to musimy pamiętać, że zasady podnoszenia kwalifikacji doradcy podatkowego weszły w życie w dniu 1 stycznia 2011 roku. Tak więc, z przykrością, należy stwierdzić, że za wykonanie obowiązku podnoszenia kwalifikacji przed tą datą, nie może spowodować uzyskania punktów.
Natomiast odnosząc się do problemu odpowiedzialności doradcy podatkowego za niewykonanie obowiązku podnoszenia kwalifikacji, poprzez nieuzyskanie 32 punktów w okresie dwuletnim, to należy stwierdzić, że zastosowanie ma tutaj art. 16 ust. 1 Zasad Etyki, zgodnie z którym, za naruszenie zasad etyki doradca podatkowy podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej. 

Zgodnie z wcześniej udzielonymi odpowiedziami, wygłaszanie przez doradcę podatkowego wykładu, również w ramach szkoleń organizowanych przez podmioty nie będące organami lub jednostkami organizacyjnymi Krajowej Izby Doradców Podatkowych, uznaje się za formę podnoszenia kwalifikacji doradcy podatkowego, powodującą uzyskanie określonej ilości punktów. Nie ma podstaw, aby wyłączyć z tego zakresu wygłaszanie wykładu przez doradcę podatkowego, który osobiście prowadzi „firmę szkoleniową”, będącą niepubliczną placówką oświatową, zarejestrowaną w Kuratorium Oświaty.
Odnosząc się natomiast do sposobu dokumentowania wygłoszenia wykładów w ramach działalności takiej placówki oświatowej, to należy podkreślić, że z § 4 i § 5 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych wynika, iż organizator kształcenia prowadzi dokumentację przebiegu kształcenia dla każdej prowadzonej formy kształcenia. Dokumentację tę stanowią: program nauczenia, dziennik zajęć edukacyjnych (zawierający listę obecności, wymiar godzin zajęć edukacyjnych, tematy zajęć edukacyjnych, rejestr wydanych zaświadczeń). Program nauczenia zawiera m. in. nazwę formy kształcenia, czas trwania i sposób jej organizacji, cele kształcenia, plan nauczania określający nazwę zajęć edukacyjnych oraz ich wymiar.
Dokumentami potwierdzającymi udział w takiej formie podnoszenia kwalifikacji będzie na przykład program kursu, lub też odpisy dokumentacji prowadzonej przez daną placówkę oświatową, wykazujące ilość godzin wykładów prowadzonych przez wykładowcę – doradcę podatkowego oraz potwierdzających, iż tematyka zajęć zbieżna jest z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego.

Zgodnie z art. 11g ust. 1 Zasad Etyki, doradcy podatkowi zobowiązani są do uzyskiwania potwierdzeń uczestniczenia w dopuszczalnych formach kształcenia (zaświadczenia, certyfikaty, dyplomy ukończenia, faktury itp. zawierające określenie formy kształcenia oraz ilości godzin) za wyjątkiem (ust. 2) doradców uczestniczących w formach kształcenia organizowanych przez organy i jednostki organizacyjne Krajowej Izby Doradców Podatkowych. Tak więc katalog sposobów potwierdzania uczestniczenia w formach kształcenia jest katalogiem otwartym.
Zgodnie natomiast z treścią art. 11e ust. 3 lit. f i g Zasad Etyki, formami podnoszenia kwalifikacji, które powodują uzyskanie określonej ilości punktów przez doradcę podatkowego, jest publikacja artykułu lub innej podobnej formy oraz publikacja książkowa lub równoważna.
Z treści art. 11g ust. 5 nie wynika, iż doradca podatkowy zobowiązany jest przesłać do KRDP lub Zarządu Regionalnego KIDP wydanej książki lub opublikowanego artykułu.
Zobowiązany jest do przesłania uwierzytelnionej przez siebie kopii potwierdzenia uczestnictwa we właściwych formach kształcenia (w tym przypadku potwierdzenia opublikowania artykułu lub wydania publikacji książkowej), z którego będzie wynikała zarówno publikacja, jak i ilość pełnych stron znormalizowanych lub liczba znaków pisarskich łącznie ze znakami interpunkcyjnymi i spacjami (art. 11h Zasad Etyki).
Dowodem wystarczającym będzie każdy dokument, który potwierdzać będzie opublikowanie artykułu w określonym wydawnictwie, jego autora lub autorów i ilość znaków pisarskich.
Oczywiście takim dokumentem może być fotokopia artykułu z określeniem tytułu w jakim został opublikowany, daty publikacji i podaniem ilości znaków pisarskich, jednak nie jest to formą obowiązkową czy zalecaną.

Zacytowanie przez dziennikarza wypowiedzi doradcy podatkowego, często bez jego wiedzy (upublicznionych w innej sytuacji), bez wątpienia nie można uznać za opublikowanie artykułu.
Poza tym, wypowiedzi te są z reguły krótkie, co najwyżej kilkuzdaniowe. Jak wynika z art. 11f, ust 3, lit. f obowiązujących Zasad Etyki, doradca podatkowy może uzyskać 3 punkty za każdą pełną stronę maszynopisu. Tak więc napisanie krótkiego artykułu o objętości mniejszej niż jedna pełna strona, również nie spowoduje uzyskanie punktów przez doradcę za publikację tego artykułu.
Aby publikacja artykułu spowodowała uzyskanie przez doradcę stosownej ilości punktów, musi on być samodzielnie napisany (w tym również napisany we współautorstwie), posiadać objętość minimum 1800 znaków pisarskich oraz musi być opublikowany.

Tak jak napisałem wcześniej, doradca podatkowy zobowiązany jest do przesłania (przekazania) do właściwego miejscowo Zarządu Regionalnego Oddziału KIDP uwierzytelnionej przez siebie kopii potwierdzenia opublikowania artykułu lub wydania książki. Samo okazanie wycinka (wydruku) z gazety nie wystarczy.
Sposób dokumentowania opisałem w odpowiedzi na pytanie nr 27.
Oczywiście, ani doradca podatkowy ani organy, a tym bardziej jednostki organizacyjne Krajowej Izby Doradców Podatkowych nie mogą zmusić redakcji do wystawiania potwierdzeń opublikowania artykułu z podaniem ilości znaków, lecz wydaje się iż byłoby to formą najmniej kłopotliwą. Przy artykułach o znacznej objętości lub publikacjach książkowych przekazywanie do Zarządów Regionalnych Oddziałów KIDP fotokopii tych artykułów czy egzemplarzy książek byłoby bardzo kłopotliwe.
Poza tym wydaje się, iż swoiste ułatwienie przez redakcję uzyskania potwierdzenia opublikowania artykułu czy książki byłoby zachętą dla doradców do pisania i publikowania artykułów w tych redakcjach.

Zgodnie z treścią art. 11e ust. 3 lit. a Zasad Etyki za wysłuchanie 1 godziny wykładu o tematyce odpowiadającej tematyce egzaminu na doradcę podatkowego przyznaje się doradcy podatkowemu 1 punkt. Natomiast z treści art. 11e ust. 3 lit. c wynika, że za wygłoszenie 1 godziny wykładu, prelekcji lub innej podobnej formy doradca podatkowy uzyska 3 punkty.
W art. 11f ust. 5 Zasad Etyki znajdujemy zapis, iż doradca podatkowy może wypełniać obowiązek podnoszenia kwalifikacji poprzez udział we wszystkich formach podnoszenia kwalifikacji organizowanych przez jednostki organizacyjne Krajowej Izby Doradców Podatkowych lub inne podmioty, w szczególności uczelnie wyższe, stowarzyszenia i organizacje o zakresie działania zbieżnym z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego. 
Z przytoczonych przepisów nie wynika, że doradca podatkowy, który wysłuchał wykładu lub ten wykład wygłosił w spółce doradztwa podatkowego, w której jest zatrudniony, nie uzyska punktów w ramach podnoszenia kwalifikacji.
Pamiętać jednocześnie należy, że punkty z tytułu podnoszenia kwalifikacji nie są przyznawane przez jednostkę (podmiot) organizujący szkolenie, wykład czy publikujący artykuł napisany przez doradcę lub wydający książkę, lecz przez właściwe miejscowo dla doradcy Regionalne Oddziały Krajowej Izby Doradców Podatkowych. 
Podmioty organizujące szkolenia mogą jedynie potwierdzić uczestniczenie doradcy podatkowego w określonej formie podnoszenia kwalifikacji, w określonej ilości godzin lub poprzez napisanie artykułu, publikacji książkowej lub innej formy.

Aby nie powtarzać odpowiedzi udzielonych na inne pytania opublikowane w tym serwisie, należy odpowiedzieć: udział doradców podatkowych w opisanej w pytaniu „Akademii Podatkowej” jest formą podnoszenia kwalifikacji, w której udział powoduje uzyskanie stosownej ilości punktów. Oczywiście należy pamiętać o konieczności zachowania warunków określonych w przepisach Rozdziału VIa Zasad Etyki. 

Artykuł 11 d ust. 2 lit. c Zasad Etyki stwierdza, że stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych doradców podatkowych obejmuje wybrane, według potrzeb doradcy podatkowego, formy kształcenia, w tym między innymi udział w innych formach prezentacji dorobku i rozwiązań w zakresie prawa podatkowego i dziedzin pokrewnych - konferencje, sympozja, zjazdy, wykłady, szkolenia e-learningowe organizowane przez Krajową Radę Doradców Podatkowych oraz publikacje itp.
Jak wynika z treści tej jednostki redakcyjnej, szkolenia prowadzone w trybie e-learningowym są formą podnoszenia kwalifikacji tylko wtedy, gdy są organizowane przez Krajową Radę Doradców Podatkowych. Tak więc udział w szkoleniach e-learningowych organizowanych przez inne podmioty niż Krajowa Rada Doradców Podatkowych nie są formą kształcenia, która jest podnoszeniem kwalifikacji zgodnie z treścią Zasad Etyki.

Wydaje się, iż wykonywanie obowiązków służbowych doradcy podatkowego, w tym również polegających na ustaleniu wspólnego, jednorodnego stanowiska pracowników jednej firmy doradztwa podatkowego, nie można uznać za formę podnoszenia kwalifikacji, a w szczególności za formę podnoszenia kwalifikacji, która skutkuje uzyskaniem przez doradcę podatkowego określonej liczby punktów w systemie „mierzalności” podnoszenia kwalifikacji. Słusznym wydaje się pogląd, że takie spotkania są niczym innym, jak uzgodnieniem jednorodnego interpretacji przepisów prawa podatkowego i tym samym jednolitego stanowiska firmy doradczej wobec problemów podatkowych klientów tej firmy.

Zgodnie z art. 11e, ust. 3, lit. f doradca podatkowy może uzyskać za publikację artykułu lub innej podobnej formy – za każdą pełną stronę znormalizowanego maszynopisu 3 punkty, nie więcej niż 10 punktów za jeden artykuł.
Jakkolwiek art. 11e ust. 3 lit f nie zawiera podobnego zapisu, jak lit. g, dotyczącego równoważnej formy – elektronicznej publikacji, to należy uznać, iż również publikacja artykułu w formie elektronicznej spowoduje uzyskanie przez doradcę podatkowego – autora tego artykułu stosownej ilości punktów. Wydaje się iż, forma elektroniczna publikacji artykułu mieści się w ramach określenia zawartego w art. 11e ust. 3 lit f „innej podobnej formy” do artykułu.

Odsyłam do odpowiedzi na pytanie 36.

Wydaje się, iż udzielenie wywiadu jest formą równoważną, podobną z artykułem, zwłaszcza jeżeli mamy do czynienia z wywiadem publikowanym w gazecie czy czasopiśmie. Często zdarza się, że dziennikarz zadaje swojemu „rozmówcy” pytania na piśmie i odpowiedzi są również przygotowywane na piśmie. W przypadku wywiadów publikowanych w prasie, a w szczególności w przypadkach opisanych powyżej, nie istnieje problem udokumentowania oraz zmierzenia objętości udzielonego wywiadu. Rzecz jasna nie liczymy znaków pisarskich zawartych w zadawanych przez dziennikarza pytaniach. Pojawia się natomiast problem w przypadku wywiadów udzielanych w radio lub telewizji. Jeżeli tylko można udokumentować w jakikolwiek sposób przewidziany w Zasadach Etyki lub opisany w odpowiedziach na pytania w zakresie interpretacji przepisów dotyczących podnoszenia kwalifikacji, fakt udzielenia wywiadu oraz jego objętość w przeliczeniu na znaki pisarskie zgodnie z warunkami zawartymi w Zasadach Etyki, to, moim zdaniem, doradcy podatkowemu udzielającemu wywiadu przysługuje stosowna ilość punktów z tytułu podnoszenia swoich kwalifikacji.

Punkty przyznawane są doradcy podatkowemu w liczbach całkowitych za każdą pełną stronę standardowego maszynopisu. Wynika to z treści art. 11e ust. 3 lit. f Zasad Etyki. Podobnie za opublikowanie książki przyznawane są 24 punkty za minimum 30 stron znormalizowanego maszynopisu. Również za uczestniczenie w innych formach podnoszenia kwalifikacji przyznawane są punkty w jednostkach całkowitych, bez części ułamkowych.

W odpowiedzi na poruszony problem odsyłam do odpowiedzi na pytanie nr 16. Co prawda pytanie to dotyczy współautorstwa artykułu, jednakże zasady opisane w odpowiedzi na tamto pytanie dotyczą również problemów podniesionych w niniejszym pytaniu.

Dokumentowanie publikacji artykułu, publikacji książkowej lub innej równoważnej formy może nastąpić w dowolnej postaci. Warunkiem jest jedynie to, aby z treści dokumentów potwierdzających publikację wynikała jej objętość, autorstwo lub współautorstwo (w jakiej części) oraz fakt opublikowania. Oczywiście najprostszym sposobem jest uzyskanie zaświadczenia od wydawcy. Jednakże w przypadku odmowy wydania takiego zaświadczenia można wykorzystać wszelkie inne możliwości, na przykład fotokopia artykułu z imieniem i nazwiskiem autora oraz datą publikacji i nazwą publikatora, link do odpowiedniej strony internetowej, gdzie artykuł jest opublikowany lub każdy inny sposób, z którego będzie wynikało opublikowanie artykułu lub autorstwo wydanej publikacji książkowej.
Odsyłam również do lektury odpowiedzi na pytania nr 16, 21, 22, 23, 27 i 29, w których były już poruszane problemy dotyczące dokumentowania publikacji artykułów, książek i podobnych form.

Obecnie system „rozliczeń punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji” w module mDoradca już funkcjonuje. Wymaga jeszcze pewnych niewielkich zmian, ale najważniejsze jego elementy działają w sposób umożliwiający rejestrowanie przez doradcę podatkowego uczestniczenia w formach podnoszenia kwalifikacji.

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 5 Zasad Etyki, doradca podatkowy może wypełniać obowiązek podnoszenia kwalifikacji poprzez udział we wszystkich formach podnoszenia kwalifikacji organizowanych przez jednostki organizacyjne Krajowej Izby Doradców Podatkowych lub inne podmioty, w szczególności uczelnie wyższe, stowarzyszenia i organizacje o zakresie działania zbieżnym z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego. Natomiast zgodnie z art. 11g ust. 1, dla celów dowodowych spełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji, doradcy podatkowi zobowiązani są do uzyskiwania potwierdzeń uczestniczenia w dopuszczalnych formach kształcenia (zaświadczenia, certyfikaty, dyplomy ukończenia, faktury itp. zawierające określenie formy kształcenia oraz ilości godzin). Dla dokumentowania uczestniczenia w określonych formach podnoszenia kwalifikacji dopuszcza się każdy dokument, z którego będzie wynikało odbycie konkretnej formy podnoszenia kwalifikacji. Szerzej o tym można przeczytać w odpowiedzi na pytanie nr 15.
W opisanej przez autora pytania sytuacji, moim zdaniem wystarczy oświadczenie doradcy podatkowego z podaniem na przykład linku do konkretnej publikacji (artykułu) lub zapisanie strony internetowej z publikacją do pliku i przesłanie go do Regionalnego Oddzialu KIDP. 

Nie wydaje się aby czynności wykonywane przez doradców podatkowych opisane w pytaniu stanowiły formę podnoszenia kwalifikacji. Jak sam autor pytania napisał firma posiada długoletnią umowę na świadczenie usług opisanych w pytaniu, do których wykonywania niezbędne jest samokształcenie. Tak więc należy wnioskować, iż wykonywane przez firmę autora pytania usługi są wynikiem posiadania przez doradców podatkowych określonej wiedzy, będącej skutkiem podnoszenia przez tych doradców swoich kwalifikacji. Również w zakresie, jak to autor określił „przygotowania zapytania wiążącego w zakresie prawa podatkowego do Ministra Finansów, z możliwością odwołania od wydanej interpretacji do Naczelnego Sądu Administracyjnego”, a będącym przygotowaniem wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie podatnika z możliwością zaskarżenia jej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, a następnie ewentualnego złożenia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego na wyrok sądu pierwszej instancji, jest bez wątpliwości wykonywaniem czynności doradztwa podatkowego a nie podnoszeniem kwalifikacji.
Problem ten poruszono również w odpowiedzi na pytanie nr 19.

Jak wynika z treści art. 11e ust. 4 Zasad etyki, doradcy podatkowi podejmujący wykonywanie zawodu w trakcie roku kalendarzowego, w tym po okresie zawieszenia wykonywania zawodu lub zawieszenia prawa wykonywania zawodu, zobowiązani są do uzyskania liczby punktów proporcjonalnej do liczby miesięcy wykonywania zawodu w danym dwuletnim okresie rozliczeniowym. Do proporcji wlicza się w całości miesiąc, w którym rozpoczęto wykonywanie zawodu. Liczbę wymaganych punktów zaokrągla się do pełnych punktów w górę. Z treści tego zapisu należy wyprowadzić wniosek, iż w trakcie trwania zawieszenia wykonywania zawodu lub zawieszenia prawa wykonywania zawodu doradca podatkowy nie jest zobowiązany do uzyskiwania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji. Natomiast z treści ust. 5 wynika, że doradca podatkowy po podjęciu wykonywania doradztwa po okresie zawieszenia trwającym ponad określony czas, zobowiązany jest po podjęciu wykonywania doradztwa dodatkowej ilości punktów. Jedynie po przerwie trwającej ponad 5 lat, doradca podatkowy zobowiązany jest do uzyskania dodatkowej ilości punktów przed ponownym podjęciem wykonywania czynności doradztwa podatkowego.
W opisanej przez doradcę podatkowego sytuacji, uczestniczenie przez niego w formach podnoszenia kwalifikacji przed dniem zakończenia zawieszenia wykonywania doradztwa podatkowego nie spowoduje uzyskania punktów w systemie podnoszenia kwalifikacji, chyba, że okres zawieszenia wykonywania doradztwa trwał ponad 5 lat.
Podsumowując, doradca podatkowy podnosząc swoje kwalifikacje przed dniem zakończenia okresu zawieszenia wykonywania zawodu, jeżeli okres zawieszenia trwał krócej niż 5 lat, nie uzyska punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji, za wyjątkiem sytuacji.
W uzupełnieniu odsyłam do odpowiedzi na pytanie nr 4.

Bez wątpienia zapis w art. 11e ust. 3 lit. f i g Zasad etyki o publikacjach książkowych lub równoważnych (np. w formie elektronicznej) należy rozumieć w ten sposób, że publikacje o charakterze artykułu lub publikacji książkowej mające dowolną formę (również elektroniczną, o dowolnym charakterze publikowane w wydawnictwach elektronicznych – komentarze, monografie, omówienia, glosy itp) spowodują uzyskanie przez autora określonej ilości punktów.

Podkreślić należy, że żaden podmiot prowadzący formy podnoszenia kwalifikacji nie jest uprawniony do przyznawania doradcom podatkowym punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji przez tych doradców. Podmioty te mogą jedynie potwierdzać odbycie przez doradcę podatkowego określonej formy podnoszenia kwalifikacji. O przyznaniu punktów decydują Zarządy Regionalnych Oddziałów Krajowej Izby Doradców Podatkowych właściwych miejscowo dla danego doradcy.
Natomiast odnosząc się do wątpliwości czy dany podmiot spełnia wymagania niezbędne do tego, aby uczestnictwo doradcy podatkowego w formach podnoszenia kwalifikacji organizowanych przez ten podmiot powodowało uzyskanie przez tego doradcę określonej ilości punktów, to należy posłużyć się treścią art. 11f ust. 5 Zasad Etyki. Z brzmienia tej jednostki redakcyjnej wynika, iż doradca podatkowy może wypełniać obowiązek podnoszenia kwalifikacji poprzez udział we wszystkich formach podnoszenia kwalifikacji organizowanych przez jednostki organizacyjne Krajowej Izby Doradców Podatkowych lub inne podmioty, 
w szczególności uczelnie wyższe, stowarzyszenia i organizacje o zakresie działania zbieżnym z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego. 
Jeżeli więc firma będąca administratorem miesięcznego biuletynu internetowego posiada zakres działania zbieżny z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego, to uczestnictwo przez doradcę podatkowego w formach podnoszenia kwalifikacji organizowanych przez te firmę, spowoduje uzyskanie przez tego doradcę właściwej ilości punktów, oczywiście pod warunkiem właściwego udokumentowania, co omówione jest w odpowiedziach na inne pytania.

Art. 11e ust. 3 lit c Zasad etyki doradców podatkowych stanowi o ilości punktów za wygłoszenie wykładu (prelekcji lub podobnej formy). Analizując zadane pytanie należy uznać, że za wykład trwający 2 godziny bez przerwy dwaj prelegenci otrzymają po 3 punkty. Analogicznie bowiem jak w przypadku zasady, wynikającej z powołanej odpowiedzi na zapytanie nr 16 - doradcy podatkowi wspólnie uczestniczący w danej formie kształcenia - w równym stopniu zaangażowania - otrzymać powinni równą ilość punktów. 
Jeżeli natomiast wykładowcy uczestniczyli w wygłoszeniu wykładu w odmiennych proporcjach, to wraz z potwierdzeniem wygłoszenia tego wykładu przez organizatora danego przedsięwzięcia, powinni przesłać do Zarządu Regionalnego Oddziału KIDP wspólne oświadczenie o innym niż równym uczestniczeniu w prowadzeniu wykładu. 
Podział należnych punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji dla dwóch wykładowców w części równej faktycznie powoduje, iż uzyskana liczba będzie niższa niż punkty należne dla uczestników szkolenia, jednak zasadne jest przyjęcie generalnej zasady równego podziału należnej ilości punktów (oczywiście w przypadku jednakowego wkładu obu wykładowców). 

Odnośnie części pierwszej pytania należy uznać, iż zarówno szkolenia tradycyjne oraz szkolenia w formie webcast można uznać za szkolenia, za które uczestnikom przyznane zostaną odpowiednie ilości punktów, z zastrzeżeniem, iż ww. formy szkoleń muszą dotyczyć tematyki zbieżnej z zawodową działalnością doradcy podatkowego oraz nie mogą być to szkolenia prowadzone w formie dla klientów (szerzej: odpowiedz na pytanie 19).
Art. 11d ust. 2 lit. c Zasad etyki, jako formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych doradców podatkowych obejmuje wybrane, według potrzeb doradcy podatkowego, formy kształcenia, w tym między innymi szkolenia prowadzone w trybie e-learningowym, z zastrzeżeniem, iż ten typ szkoleń musi być organizowany przez Krajową Radę Doradców Podatkowych. Należy zatem podkreślić, iż udział w szkoleniach e-learningowych, których organizatorem nie jest Krajowa Rada Doradców Podatkowych nie będzie formą podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradcę podatkowego punktowaną na podstawie art. 11 e ust. 3 Zasad etyki. 
Odpowiadając na drugą część pytania, które odnosi się do przedstawionej formy szkolenia tradycyjnego oraz szkolenia w formie webcast należy wyraźnie zaznaczyć, iż przyznawaniem punktów za konkretną formę szkolenia doradcy podatkowemu zajmuje się właściwy Regionalny Oddział Krajowej Izby Doradców Podatkowych. To właściwy Regionalny Oddział Krajowej Izby Doradców Podatkowych indywidualnie będzie rozpatrywał każdą formę podnoszenia kwalifikacji danego członka korporacji. 
Wobec wątpliwości co do szkolenia w formie webcast należy zauważyć, że tak jak w przypadku jakichkolwiek usług, zakres dostępnych form oraz ich rodzaj może budzić wątpliwości interpretacyjne. W tym przypadku wątpliwości mogą dotyczyć porównania tej formy szkolenia z e-learningiem. Wydaje się jednak, iż przedstawiona forma szkolenia webcast doradców podatkowych przypomina tradycyjne szkolenie w danym miejscu o wyznaczonej porze, w której uczestniczy wybrana i możliwa do identyfikacji grupa osób, z tym wyjątkiem, iż uczestnicy oraz prelegenci mogą znajdować się w różnym miejscu, a Internet jest narzędziem do komunikacji/przekazywania informacji werbalnych oraz wizualnych. W tym kontekście należy uznać, iż szkolenie e-learningowe jest gotowym plikiem danych, zamieszczonych w dostępnym dla wybranej grupy osób lub osoby, który można odsłuchać w wybranym czasie. 

Na podstawie art. 11e ust. 3 pkt d za udział w konferencji jednodniowej przyznaje się po 1 punkcie za całą godzinę wysłuchanego wykładu lub prelekcji, z zastrzeżeniem, iż nie może być to więcej niż 5 punktów za jeden dzień. Zatem pojęcie udziału w konferencji odnosi się do słuchaczy wykładu lub prelekcji. 
Odpowiadając na część pierwszą pytania za prowadzenie całodniowego szkolenia lub konferencji, która trwa 5 godzin bez przerw kawowych doradcy podatkowemu zostaną przyznane 3 punkty za każdą godzinę, czyli w tym przykładzie będzie to 15 punktów. 
Odnosząc się do części drugiej pytania – art. 11e ust. 3 pkt d zawiera odwołanie do art. 11e ust. 3 pkt a. Zatem za całodzienne szkolenie poszczególni uczestnicy otrzymają maksymalnie 5 punktów. Kontynuując uczestnik, który wysłuchał 3 godzinnego wykładu (bez przerw) otrzyma 3 punkty, a uczestnik, który wysłuchał 5 godzinnego wykładu (bez przerw) – 5 punktów. 

Odnosząc się do przytoczonego stanu prawnego należy stwierdzić, iż osoba, która zdała egzamin na doradcę podatkowego w 2011 r. – czyli po wejściu w życie zmian do Zasad etyki doradców podatkowych - i w tym samym roku uzyskała wpis na listę doradców podatkowych oraz rozpoczęła działalność polegającą na wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego, otrzymuje 32 punkty z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 11e ust. 2 Zasad etyki w kolejnym 2012 r. doradca będzie zobowiązany będzie do uzyskania 8 punktów. Wynikająca z ww. przepisu ilość 32 punktów jest tylko ilością minimalną, której niezdobycie pociągnąć może za sobą odpowiedzialność doradcy podatkowego z tytułu nienależytego wykonywania obowiązków korporacyjnych.

Zadane pytanie odnosi się do e-learningu, a zacytowana odpowiedz ze strony KIDP do pytania nr 6 odnosi się do samokształcenia. Należy jednak zauważyć, iż zarówno samokształcenie jako forma podnoszenia kwalifikacji zawodowych doradców podatkowych, jak również e-learning nieorganizowany przez Krajową Radę Doradców Podatkowych nie jest formą kształcenia, za którą przyznane zostaną punkty, choć nie ulega wątpliwości, że wymienione wyżej formy są formami zdobywania wiedzy.

Odnosząc się do powyższego pytania należy podkreślić, iż prowadzenie szkolenia dla swoich klientów przez doradcę podatkowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi wykonywanie czynności doradztwa podatkowego. Jak podkreślono w odpowiedzi na pytanie nr 19 na stronie internetowej KIDP, uznanie szkolenia dla swoich klientów oznaczałoby, że za każdą czynność doradcy podatkowego, wykonaną dla swojego klienta w związku ze świadczeniem usług doradztwa podatkowego, doradcy podatkowi uzyskiwaliby punkty. Każda wykonana przez doradcę podatkowego na rzecz swojego klienta czynność w ramach wykonywania przez niego usługi jest wykonywaniem czynności doradztwa podatkowego, nawet jeśli wymaga ona nakładu pracy oraz pozyskania specjalistycznej wiedzy. Będzie to zatem także forma samokształcenia ale jak już podkreślono – ona także nie będzie punktowana. 
Natomiast przeprowadzenie szkolenia przez doradców podatkowych dla klientów firmy szkoleniowej spowoduje uzyskanie odpowiedniej liczby punktów, gdyż nie będzie to świadczenie usług doradztwa podatkowego. Należy podkreślić, że doradca podatkowy nawiązuję z klientem umowę, a w przypadku szkolenia ta umowa będzie pomiędzy doradcą a podmiotem organizującym szkolenie, bez względu na fakt, czy uczestnicy szkolenia w przyszłości skorzystają z usług prowadzącego. Zatem w przedstawionym przypadku jednoznacznie można stwierdzić, że nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług doradztwa podatkowego, a jedynie z wygłoszeniem wykładu czy przeprowadzeniem szkolenia przy wykorzystaniu swojej wiedzy oraz doświadczenia.

W zasadach etyki doradców podatkowych w rozdziale VIa – Zasady podnoszenia kwalifikacji doradców podatkowych, nie znajdziemy regulacji dotyczących materii poruszonej w pytaniu.
Bez wątpienia wygłoszenie wykładu lub innej podobnej formy o tematyce zgodnej 
z zakresem tematycznym egzaminu na doradcę podatkowego, powoduje uzyskanie stosownej liczby punktów. Najczęstszym przypadkiem realizacji tej formy podnoszenia kwalifikacji jest zawarcie przez doradcę podatkowego umowy z firma szkoleniową na wygłoszenie wykładu (przeprowadzenie szkolenia), co następnie jest udokumentowane odpowiednim zaświadczeniem firmy szkoleniowej/zawartą umową. 
Problem udokumentowania faktu przeprowadzenia szkolenia (wygłoszenia wykładu) pojawić się może w sytuacji, gdy doradca podatkowy jest również organizatorem takiego szkolenia. Wydaje się jednak, iż taka możliwość (samodzielne organizowanie przez doradcę podatkowego szkolenia) istnieć będzie wyłącznie w sytuacji, gdy doradca ten lub spółka doradztwa podatkowego, w której doradca jest wspólnikiem lub pracownikiem, posiada – zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującymi – uprawnienia do prowadzenia szkoleń. (zgłoszoną i zarejestrowaną „działalność szkoleniową”, w tym również wypełniony obowiązek wynikający z art. 31 ustawy o doradztwie podatkowym), oraz, że wykłady czy szkolenia nie są przeprowadzane dla klientów doradcy lub ich pracowników (patrz odpowiedź na pytanie nr 19 oraz nr 51 na stronie internetowej KIDP). 
W tej sytuacji dany doradca podatkowy występuję w charakterze organizatora – i zgodnie z ogólnymi zasadami, jako jednostka szkoleniowa (funkcjonująca pod określoną firmą i mająca stałą strukturę i sposób reprezentacji), wystawia dokumenty poświadczające udział w zorganizowanym szkoleniu zarówno dla jego uczestników jak i wykładowców.
Podsumowując, należy stwierdzić, że w przypadku opisanym w pytaniu, gdy doradca podatkowy samodzielnie organizuje i prowadzi szkolenie, dokumentami, z których wynikać będzie wypełnienie obowiązku podnoszenia kwalifikacji skutkujące uzyskaniem określonej ilości punktów będą:
a) program szkolenia zawierający w szczególności zakres tematyczny, imiona i nazwiska wykładowców oraz ilość godzin z podziałem na wykładowców,
b) lista obecności uczestników,
c) oświadczenie doradcy podatkowego o fakcie samodzielnego prowadzenia szkolenia w określonej ilości godzin oraz o tym, że uczestnicy szkolenia nie są klientami doradcy podatkowego w ramach świadczenia usług doradztwa podatkowego lub ich pracownikami.

Odpowiedź na powyższe pytanie sprowadza się właściwie do określenia granicy pomiędzy wykonywaniem doradztwa podatkowego a prowadzeniem szkoleń przez doradcę podatkowego lub inaczej: jaki obszar wykonywanych przez doradcę czynności jest doradztwem podatkowym. Granica ta nie jest wyraźna i jednoznaczna. Problem ten - prowadzenie szkoleń dla klientów przez doradcę podatkowego - został już omówiony w odpowiedziach na pytania nr 19 oraz 51 zamieszczonych na stronie internetowej KIDP. 
Jak podkreślono, prowadzenie szkoleń dla własnych klientów doradcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu doradztwa podatkowego, nie można, niestety, uznać za wypełnienie obowiązku podnoszenia kwalifikacji pozwalające uzyskać punkty z tytułu uczestniczenia w formach kształcenia doradcy podatkowego. Uznanie szkolenia dla klienta jako formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradcę podatkowego oznaczałoby konieczność przyznawania punktów każdemu doradcy za każdą czynność wykonaną dla swojego klienta w zawiązku ze świadczeniem usług doradztwa podatkowego. 
W przedstawionym przykładzie należy uznać, iż szkolenie dla klienta doradcy podatkowego, pomimo, że zawierana jest odrębna umowa na przeprowadzenie szkolenia, jest tu klasycznym przykładem wykonywania przez doradcę formy podnoszenia kwalifikacji, za które nie mogą być przyznane punkty z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Należy uznać, iż prowadzenie szkolenie dla klienta (lub jego pracowników) doradcy podatkowego (klienta w zakresie usług doradztwa) jest również świadczeniem usług doradztwa podatkowego, co nie może być uznane za podnoszenie kwalifikacji powodujące uzyskanie stosownej ilości punktów.
Odpowiadając na pytanie w zakresie prowadzenia wykładu przez doradcę podatkowego dla innego podmiotu (jego pracowników), należy stwierdzić, że podmiot ten nie może być klientem doradcy podatkowego w zakresie doradztwa podatkowego. Jeżeli szkolenie organizowane jest dla pracowników podmiotu niebędącego klientem doradcy, o którym wspomniano w zdaniu poprzednim, to należy uznać, że organizatorem merytorycznym i prowadzącym jest doradca podatkowy. Taka sytuacja opisana została w odpowiedzi na pytanie nr 51. Natomiast jeżeli szkolenie organizowane jest w całości przez inny od doradcy podmiot dla osób trzecich, podmiot ten posiada w zakresie działania prowadzenie szkoleń, zakres działania tego podmiotu jest zbieżny z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego, to należy uznać, że doradca podatkowy prowadzi wykład, szkolenie czy inną podobną formę i uzyska z tego tytułu właściwą ilość punktów. Taki przypadek był już wielokrotnie poruszany w odpowiedziach na zadane wcześniej pytania i opublikowane na stronie KIDP. 
Odnosząc się zaś do ostatniego pytania, doradca podatkowy może uzyskać punkty z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych za prowadzenie szkolenia z zakresu zmian w podatku VAT, którego organizatorem jest spółka. Spółka ta jednak nie może być klientem doradcy w zakresie świadczenia usług doradztwa podatkowego. 

Kwestia prowadzenia szkoleń dla klientów przez doradcę podatkowego została już omówiona w odpowiedzi na pytanie nr 19 oraz nr 51 zamieszczonych na stronie internetowej KIDP. 
Jak podkreślono, prowadzenie szkoleń dla własnych klientów doradcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na wykonywaniu doradztwa podatkowego, nie można niestety uznać za wypełnienie obowiązku podnoszenia kwalifikacji, pozwalające uzyskać punkty z tytułu uczestniczenia w formach kształcenia doradcy podatkowego. Uznanie szkolenia dla klienta, jako formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradcę podatkowego oznaczałoby konieczność przyznawania punktów każdemu doradcy, za każdą czynność wykonaną dla swojego klienta, w związku ze świadczeniem usług doradztwa podatkowego. 
Bez wątpienia wiele z czynności wykonywanych przez doradców podatkowych na rzecz swoich klientów wymaga nakładu pracy, a często poszerzenia posiadanej wiedzy, to jednak, prowadzenie szkolenia dla własnych klientów lub ich pracowników nie może zostać uznana za formę podnoszenia kwalifikacji, za którą zasady etyki doradców podatkowych przewidują uzyskanie punktów. 
W kontaktach doradcy podatkowego z dziennikarzami możemy mieć do czynienia z dwojaką sytuacją:
1) gdy celem spotkania jest udzielenie przez doradcę podatkowego wywiadu – wówczas aktualna jest treść odpowiedzi udzielonej na pytanie nr 36 zamieszczone na stronie internetowej KIDP,
2) gdy celem spotkania jest przeszkolenie przez doradcę podatkowego osób wykonujących zawód dziennikarza (dziennikarz uczestniczy w szkoleniu jako słuchacz), a treść przekazanego wystąpienia doradcy nie zostanie przez nich wykorzystana jako wywiad, rozmowa lub inna podobna forma, również jako, na przykład relacja ze szkolenia bądź wywiad z doradcą podatkowym. W tej kwestii mamy do czynienia z klasycznym przykładem szkolenia za prowadzenie którego przysługują doradcy podatkowemu stosowne punkty z tytułu podnoszenia kwalifikacji.
Może się także zdarzyć, że w typowym szkoleniu organizowanym przez doradcę podatkowego (przy założeniu, że spotkanie to spełnia charakter szkolenia, a zatem ma cechy systematycznego, planowego i podlegającego kontroli procesu, a jego celem jest: zmiana poglądów, umiejętności i postaw jego uczestników, a nadto poprawa wyników ich pracy i podniesienie ich kwalifikacji i efektywności) udział biorą – prócz podmiotów spoza osób „obsługiwanych” przez danego doradcę podatkowego, także jego klienci. W tym jednak przypadku najistotniejszy wydaje się fakt, że spotkanie to na każdym etapie jego przygotowania i realizacji, adresowane było do grona podmiotów nie posiadających statusu „klienta doradcy podatkowego” i przy zachowaniu cech „szkolenia” pozostało takim do końca danego spotkania, a bezwzględną większość uczestników stanowiły osoby niebędące klientami doradców lub ich pracownikami.
Jeżeli weryfikacja ww. elementów organizacji i realizacji spotkania jest trudna lub niemożliwa, a zatem brak jest pewności co do „zewnętrznego” charakteru spotkania, podczas którego przekazywane są informacje mogące mieć treść zbieżną ze szkoleniem, wówczas należały kierować się zasadą wyrażona w odpowiedzi na pytanie nr 19.

Artykuł 11 e ust. 3 pkt g zasad etyki doradców podatkowych stanowi, iż doradca podatkowy może otrzymać punkty z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych za publikację książkową lub równoważną (np. w formie elektronicznej) w tym również publikację współautorską, obejmującą przynajmniej 30 stron znormalizowanego maszynopisu – w ilości 24 punktów.
Z literalnego brzmienia powyższej regulacji prawa korporacyjnego wynika, iż zasadą jest przyznanie punktów za publikację książkową (także współautorską). Zatem przepis art. 11e ust. 3 pkt g zasad etyki doradców podatkowych nie przewiduje możliwości uzyskania punktów przez osobę, która była redaktorem danej publikacji np. komentarza do ustawy podatkowej. 
Słownik języka polskiego PWN definiuje „redaktora” jako pracownika redakcji zajmującego się redagowaniem tekstów lub opracowaniem audycji radiowych albo telewizyjnych, a także jako osobę redagująca, przygotowującą tekst. Dodatkowo słownik zawiera definicje redaktora literackiego, jako pracownika redakcji zajmującego się adiustacją stylistyczną rękopisu, redaktora naczelnego, jako redaktora odpowiedzialnego za całość produkcji wydawniczej wydawnictwa oraz redaktora technicznego, jako pracownika redakcji kierującego techniczno-drukarską realizacją produkcji książek lub czasopism. Z powyżej przedstawionych definicji można wyprowadzić wniosek, iż rola redaktora, bez znaczenia na rodzaj utworu, sprowadza się do zadania polegającego na wykonywaniu czynności organizacyjno – administracyjnych związanych z merytorycznym tworzeniem tekstu, utworu, który jest dziełem współtworzonym przez wiele osób. 
Pomocnym również mogą być definicje redaktora i redaktora naczelnego zawarte w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz.U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.). Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy redaktorem jest dziennikarz decydujący lub współdecydujący o publikacji materiałów prasowych, a na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 7 redaktorem naczelnym jest osoba posiadająca uprawnienia do decydowania o całokształcie działalności redakcji. 
Jakkolwiek powyższe dwie definicje bardziej nakreślają granicę pomiędzy redaktorem a redaktorem naczelnym, to na ich podstawie nie można jednoznacznie stwierdzić, co należy do zakresu obowiązków tych dwóch podmiotów. Nie oznacza to jednak umniejszania roli redaktora a także zakresu jego wiedzy i kompetencji. W praktyce może się okazać, że pełnienie roli redaktora np. komentarza do Ordynacji podatkowej wymaga niemniejszej wiedzy niż ta, którą posiadają współautorzy całej publikacji. 
Ponadto różny może być stosunek prawny łączący redaktora publikacji książkowej z wydawnictwem. Jeśli na potrzeby rozważanego zagadnienia przyjmiemy, iż publikacja książkowa jest komentarzem do Ordynacji podatkowej, a całość jest tworzona „pod redakcją” danej osoby, to w praktyce osoba taka będzie „związana” z wydawnictwem odpowiednią umową. Z takiej umowy może wynikać zatem rzeczywisty zakres obowiązków redaktora. Może się okazać, iż zakres obowiązków nie ma on nic wspólnego z zakresem obowiązków redaktora wydawnictwa i będzie polegał na redagowaniu materiałów współautorów z merytorycznego punktu widzenia. Zatem w praktyce pełnienie funkcji redaktora będzie wymagało niemniejszej wiedzy niż wiedza współautorów. 
Jednak może się okazać, iż rzeczywisty wkład pracy w publikację książkową oraz wiedza redaktora będzie trudna do ustalenia, gdyż trudno będzie ocenić rzeczywisty nakład pracy redaktora, a następnie dokonać „przeliczenia” go na potrzeby ustalonych zasad podnoszenia kwalifikacji, czyli w tym przypadku przeliczenia opublikowanego materiału na „znormalizowaną stronę maszynopisu”.
Wydaje się zatem, iż z uwagi na niedookreślony oraz różnorodny, ze względu na tematykę oraz rodzaj publikacji, zakres obowiązków redaktora, należałoby przyjąć zasadę, iż pełnienie funkcji redaktora określonej publikacji nie jest podnoszeniem kwalifikacji zawodowych doradcy podatkowego, skutkującym przysporzeniem punktów w systemie punktacji zawartym w Rozdziale VIa Zasad Etyki. Trudności praktyczne w ocenie rzeczywistego nakładu pracy redaktora publikacji książkowej uniemożliwiają właściwą ocenę, która mogłaby zostać „odzwierciedlona” w odpowiedniej liczbie punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. 

W zakresie pytania 1, należy jednoznacznie uznać, iż wobec braku zapisów ograniczających uzyskiwanie punktów w opisanym przypadku, doradca podatkowy za wielokrotne wygłoszenie tego samego wykładu uzyska punkty za każdorazowe wygłoszenie wykładu.
W rzeczywistości, bardzo często zdarza się, że wykład, który ma być powtórzeniem już wcześniej wygłoszonego, jest innym wykładem. Ta odmienność wynika na przykład z pytań padających od słuchaczy, bieżących wydarzeń warunkujących tematykę i z innych powodów.
Odpowiadając na pytanie 2, należy stwierdzić iż uczestnik otrzyma punkty za każdorazowe uczestnictwo w szkoleniu, z powodów jakie zostały przytoczone w odpowiedzi na pytanie 1 autora.

Odnosząc się do pytania należy jeszcze raz (patrz: pytanie nr 3 na stronie internetowej KIDP) wyraźnie podkreślić, iż nie jest możliwe wypełnienie obowiązku stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradcę podatkowego poprzez uzyskanie 32 punktów wyłącznie w 2011 r. O ile Zasady etyki doradców podatkowych nie ograniczają maksymalnej ilości punktów, które doradca podatkowy może zdobyć z tytułu udziału w różnych formach podnoszenia kwalifikacji zawodowych, to art. 11e ust. 2 Zasad etyki doradców podatkowych stanowi o 25 % minimum rocznym w całym okresie dwuletnim. 
Wobec powyższego doradca obowiązany jest do uzyskania w 2011 r. wspomnianego minimum, czyli 8 punktów. Również w 2012 roku doradca zobowiązany jest zdobyć minimum 8 pkt. Doradca podatkowy może zdobyć w 2011 r. więcej niż 32 punkty, jednak nadwyżka ponad 24 punkty nie zostanie „przeniesiona” na 2012 r., a tym samym nie oznacza to spełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji, czy zmniejszenia liczby punktów do uzyskania w 2012 r. Jeśli w 2011 r. doradca zdobędzie 8 punktów, to w 2012 r. zobowiązany będzie do zdobycia 24 punktów. Jeśli natomiast doradca w 2011 zdobędzie 24 punkty lub więcej, to w 2012 roku zobowiązany będzie do zdobycia 8 punktów. 
Ponadto uzyskanie 32 punktów w 2011 r. nie będzie stanowiło wypełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych i uzyskania wymaganych na lata 2011-2012 punktów. 

Odnosząc się do powyższego pytania, obowiązek stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradców podatkowych wynika wprost z ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t.j.: Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) z art. 36 pkt 2), jak również z art. 4 ust. 2 Zasad etyki doradców podatkowych. Natomiast w rozdziale VIa Zasad etyki doradców podatkowych zostały określone szczegółowe zasady stałego podnoszenia kwalifikacji doradców podatkowych oraz obowiązek i reguły uzyskiwania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji. Niewykonywanie obowiązku stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych będzie stanowiło naruszenie Zasad etyki doradców podatkowych. Ustawa o doradztwie podatkowym w art. 64 ust. 1 pkt 2 przewiduje odpowiedzialność dyscyplinarną za czyny sprzeczne z zasadami etyki zawodowej. 
Karami dyscyplinarnymi natomiast, zgodnie z katalogiem określonym w art. 64 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym są:
1) upomnienie; 
2) nagana; 
3) zawieszenie prawa wykonywania zawodu na okres od 6 miesięcy do lat 3; 
4) pozbawienie prawa wykonywania zawodu. 
Ostatnia z wymienionych sankcji pociąga za sobą skreślenie z listy doradców podatkowych. 
Reasumując, konsekwencją niedopełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradców podatkowych może być wymierzenie kary dyscyplinarnej wobec doradcy podatkowego. 

Odnosząc się do powyższego pytania, na wstępie należy podkreślić, iż regulacje Rozdziału VIa Zasad etyki doradców podatkowych „Zasady stałego podnoszenia kwalifikacji doradcy podatkowego” weszły w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. mocą uchwały nr 750/2010 Krajowej Rady doradców Podatkowych z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie zmiany załącznika do uchwały nr 28/2006 Drugiego Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych z dnia 22 stycznia 2006 r. w sprawie zasad etyki doradców podatkowych (ze zm.). A więc obowiązki określone w ww. akcie prawa korporacyjnego obowiązują doradców podatkowych od początku 2011 r. i przewidują zasadniczo konieczność uzyskania 32 punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych w okresie dwuletnim, a więc w roku 2011 i 2012. 
W przedstawionym stanie faktycznym, doradca podatkowy zawiesił wykonywanie czynności doradztwa podatkowego na okres ponad 3 lat, tj. od 1 stycznia 2008 r. do 30 kwietnia 2011 r. Jednak z uwagi na wejście w życie ww. uchwały KRDP nr 750/2010 w powyższym stanie faktycznym zawieszenie wykonywania czynności doradztwa podatkowego będzie traktowane tylko jako niewykonywanie czynności przez okres od stycznia do końca kwietnia 2011 r. z uwagi na zasadę niedziałania prawa wstecz. W związku z tym wobec doradcy podatkowego nie powstanie dodatkowy obowiązek uzyskania większej liczby punktów niż 2 letnie minimum, gdyż okres zawieszenia w tym przypadku będzie krótszy niż 1 rok (zgodnie z art. 11e ust. 5 lit. a Zasad etyki doradców podatkowych). 
Doradca podatkowy będzie zobowiązany do uzyskania dwuletniego minimum proporcjonalnie do okresu zawieszenia wykonywania zawodu. Z uwagi na fakt, iż doradca podatkowy w prezentowanym stanie faktyczny będzie wykonywał zawód przez 20 miesięcy z 24 miesięcznego okresu przypadającego na lata 2011/2012, zgodnie z art. 11e ust. 4 Zasad etyki doradców podatkowych, ilość koniecznych do uzyskania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych obliczona będzie wg zasady: 32 punkty pomnożone przez 20/24 = 27 punktów do uzyskania z tytułu podnoszenia kwalifikacji w okresie 2011-2012. 

W odpowiedzi na powyższe pytanie, wyjaśniam, iż zgodnie z art. 11d ust. 1 Zasad etyki doradców podatkowych doradcy podatkowi zobowiązani są do stałego podnoszenia kwalifikacji według zasad określonych w rozdziale VIa zasad etyki, w zakresie odpowiadającym tematyce egzaminu na doradcę podatkowego.
Zakres tematyczny egzaminu na doradcę podatkowego został określony w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tj. Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213, dalej: u.d.p.) i obejmuje m.in. przepisy o doradztwie podatkowym i etykę zawodową (art. 20 ust. 1 pkt 12 u.d.p.).
Znajomość przepisów o doradztwie podatkowym oznacza posiadanie wiedzy zarówno z zakresu ustawy o doradztwie podatkowym, ale również z zakresu przepisów wydanych na jej podstawie oraz innych regulacji prawa powszechnie obowiązującego, które odnoszą się do zasad wykonywania zawodu doradcy podatkowego. Ww. przepisy są skorelowane z ustawą o doradztwie podatkowym, bez znaczenia czy regulują obowiązki czy uprawnienia doradców podatkowych, a ich wiedza niezbędna jest zarówno kandydatom do zawodu jak i czynnym doradcom podatkowym.
Dlatego też obowiązki doradcy podatkowego, wynikające np. z ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t.j.: Dz.U. Nr 46, poz. 276) należą do zakresu tematycznego pojęcia „przepisów o doradztwie podatkowym”, a doradcy podatkowi obowiązani są do przestrzegania ww. regulacji w praktyce. 
Podsumowując, obowiązki wynikające w ww. ustawy dla doradców podatkowych, jako instytucji obowiązanych są związane z szeroko rozumianymi przepisami dotyczącymi doradztwa podatkowego. A zatem szkolenie z zakresu obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy oraz przeciwdziałaniem finansowaniu terroryzmu należy uznać za punktowaną formę podnoszenia kwalifikacji zawodowych. 

W przedstawionej sytuacji powstaje wątpliwość z określeniem granicy pomiędzy podnoszeniem kwalifikacji zawodowych a świadczeniem usług doradztwa podatkowego. Tak jak w przypadku szkoleń, także przygotowanie broszury informacyjnej dla klientów wymagać będzie wkładu merytorycznego, a także pozyskania specjalistycznej wiedzy. W przedstawionym przypadku treść broszury nie odnosi się do konkretnej sprawy klienta, a traktuje o ogólnej materii przepisów podatkowych. Zatem można uznać ją za formę podnoszenia kwalifikacji zawodowych, jak w przypadku prezentowanym w pytaniu.

Obowiązek stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych dotyczy poszczególnego doradcy podatkowego i tylko on – jako osoba fizyczna zobowiązany jest z tego tytułu do zamieszczania informacji w panelu mDoradca. Dlatego też nie jest możliwe, by to podmiot zatrudniający doradcę podatkowego wypełniał za niego obowiązek terminowego umieszczania informacji w mDoradcy. Zaznaczyć należy, że obowiązek ten nie istnieje w przypadku udziału w formach podnoszenia kwalifikacji zawodowych organizowanych przez organy lub jednostki organizacyjne KIDP.

Odnosząc się do powyższego zapytania uprzejmie wyjaśniam, iż w przedmiotowej kwestii, tj. w sprawie udziału oraz prowadzenia szkolenia wewnętrznego udzielona już została odpowiedz do pytania nr 30 (oraz pośrednio do pytania nr 47).
Jednakże w przedstawionym stanie faktycznym należy wyraźnie podkreślić, iż takie szkolenie wewnętrzne powinno dotyczyć tematyki zbieżnej z zakresem egzaminu doradcę podatkowego i poruszać zagadnienia ogólne, czyli niezwiązane z konkretną kwestią dotyczącą klienta. Zatem szkolenie nie może polegać na omówieniu bieżących problemów klientów organizatora – w tym przypadku klientów Państwa spółki. Ponadto w szkoleniu nie mogą brać udziału klienci Państwa firmy. W powyższym zakresie, a zwłaszcza w kwestii granicy pomiędzy prowadzeniem szkoleń/ uczestnictwem w szkoleniach a świadczeniem czynności doradztwa podatkowego zostały już wielokrotnie zinterpretowane (patrz odpowiedz do pytania nr: 19, 30, 33, 51, 54, 53). 
Reasumując, tylko takie szkolenie, które nie dotyczy bieżących problemów klientów spółki, w którym nie biorą udziału klienci spółki i którego tematyka jest zbieżna z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego, może zostać uznane za punktowaną dla uczestników oraz prowadzących (w obu przypadkach doradców podatkowych) za formę podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Dodatkowym warunkiem jest, by zakres działania organizatora szkolenia był zbieżny z zakresem tematycznym egzaminu na doradcę podatkowego, zgodnie z art. 11f ust. 5 Zasad etyki doradców podatkowych. 

W odpowiedzi na powyższe zapytanie wyjaśniam, iż Zasady etyki doradców podatkowych w rozdziale VIa nie przewidują możliwości uzyskania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji w przypadku przyjęcia studenta na praktyki zawodowe.
Dlatego też przyjęcie studenta na praktyki zawodowe, nadzorowanie jego pracy oraz udzielanie mu informacji z zakresu prawa podatkowego nie będzie mogło zostać uznane za podnoszenie kwalifikacji zawodowych doradcy podatkowego skutkujące uzyskaniem przez doradcę określonej liczby punktów. Należy podkreślić, iż tylko udział w formach wymienionych w art. 11e ust. 3 zasad etyki doradców podatkowych skutkować będzie przyznaniem punktów na zasadach określonych w rozdziale VIa Zasad etyki.

Zgodnie z art. 11d ust. 1 doradcy podatkowi zobowiązani do stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych według zasad określonych a Rozdziale VIa Zasad etyki doradców podatkowych w zakresie odpowiadającym tematyce egzaminu na doradcę podatkowego. 
Zakres egzaminu na doradcę podatkowego został określony w art. 20 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym i obejmuje dziedziny:
1) źródła prawa i wykładnia prawa; 
2) analiza podatkowa; 
3) podstawy międzynarodowego oraz wspólnotowego prawa podatkowego; 
4) materialne prawo podatkowe; 
5) postępowanie przed organami administracji publicznej i sądami administracyjnymi oraz postępowanie egzekucyjne w administracji; 
6) międzynarodowe, wspólnotowe i krajowe prawo celne; 
7) prawo dewizowe; 
8) prawo karne skarbowe; 
9) organizacja i funkcjonowanie administracji podatkowej i kontrola skarbowa; 
10) rachunkowość; 
11) ewidencja podatkowa i zasady prowadzenia ksiąg podatkowych; 
12) przepisy o doradztwie podatkowym i etyka zawodowa. 

Zatem tylko za takie formy podnoszenia kwalifikacji, które zostały wymienione w art. 11e ust. 3 Zasad etyki doradców podatkowych i które odpowiadają tematyce egzaminu na doradcę podatkowego mogą zostać przyznane odpowiednie punkty doradcy podatkowemu.
Odnosząc się zaś do Pana pytania wyjaśniam, iż za uczestnictwo w kursie dotyczącym Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej powinny zostać panu przyznane punkty z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, po przesłaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających odbycie przez Pana tej formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych. 
Jednakże nadmieniam, iż to Regionalne Oddziały KIDP, jako jednostki organizacyjne KIDP, zobowiązane są do przyznawania i rejestracji właściwej liczby punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradców podatkowych. Dlatego też w praktyce to ta jednostka organizacyjna KIDP będzie weryfikowała zasadność przyznania Panu punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych na podstawie przedstawionych przez Pana dokumentów. 

Na podstawie obecnie obowiązujących regulacji art. 11f ust. 6 Zasad etyki doradców podatkowych z obowiązku stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych zwolnieni są:
- doradcy podatkowi będących pracownikami naukowymi wyższych uczelni lub instytucji równoważnych, posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego, wykonujący pracę naukową lub dydaktyczną w zakresie zbieżnym z tematyką egzaminu na doradcę podatkowego, lub
- doradcy podatkowi będących członkami Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do spraw Doradztwa Podatkowego,
Wobec powyższego na chwilę obecną nie istnieją żadne inne przesłanki, których spełnienie powodowałoby możliwość zwolnienia doradcy podatkowego z obowiązku zdobywania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. 
Zasady etyki doradców podatkowych zobowiązując doradcę podatkowego do wypełnienia obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez zebranie określonego limitu punktów, jednocześnie pozwalają na samodzielne dokonanie wyboru formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych. A zatem doradca podatkowy może zdobywać punkty za udział tylko np. w szkoleniach czy tylko poprzez publikacje artykułów prasowych. Pragnę zauważyć również, iż w systemie mDoradca znajduje się pakiet szkoleń e-learningowych, a udział w nich - odsłuchanie ich oraz wypełnienie ankiety – daje możliwość zdobycia punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. 
Pragnę nadmienić, iż Zespół do spraw Etyki Doradców Podatkowych KRDP będzie zajmował się poruszoną m.in. przez Pana możliwością uwzględniania indywidualnych przesłanek, które stanowić mogą o zwolnieniu z obowiązku stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Jednakże powyższe zagadnienie wymaga szeregu uzgodnień i konsultacji, zwłaszcza że regulacje Rozdziału VIa Zasad etyki doradców podatkowych obowiązują dopiero od 1 stycznia 2011 r. 

Z przedstawionych przez Pana informacji wynika, iż ukończenie przez Pana kursu w Polskiej Akademii Rachunkowości można zakwalifikować jako formę podnoszenia kwalifikacji określona w art. 11e ust. 3 lit. a, chyba że kurs zakończony był testem czy zajęciami praktycznymi – w tym przypadku właściwym będzie art. 11e ust. 3 lit. b Zasad etyki doradców podatkowych. 
Odnośnie zaś Pana wątpliwości dotyczących organizatora kursu informuję, że zgodnie z art. 11f ust. 5 doradca podatkowy wypełnia obowiązek podnoszenia kwalifikacji zawodowych poprzez udział we wszystkich formach podnoszenia kwalifikacji organizowanych przez jednostki organizacyjne Krajowej Izby Doradców Podatkowych lub inne podmioty, w szczególności uczelnie wyższe, stowarzyszenia i organizacje o zakresie działania zbieżnym z tematyka egzaminu na doradcę podatkowego. 

W odpowiedzi na powyższe pytanie należy jednoznacznie stwierdzić, iż Zasady etyki doradców podatkowych w rozdziale VIa nie odnoszą się do poruszonej przez doradcę kwestii. Wynikające z rozdziału VIa zasady stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych nie przewidują przyznania punktów z tytułu uzyskania uprawnień radcy prawnego. Oczywiście uzyskanie powyższych uprawnień jest podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, jednak nie jest to punktowana forma podnoszenia kwalifikacji zawodowych w rozumieniu art. 11f ust. 3 zasad etyki doradców podatkowych. 
Ponadto nie jest możliwe zakwalifikowanie ukończenia aplikacji oraz złożenia z pozytywnym wynikiem egzaminu radcowskiego jako ukończenie kolejnego fakultetu studiów magisterskich, ukończenie studiów podyplomowych oraz studiów doktoranckich. Zasady etyki doradców podatkowych wyraźnie stanowią, iż tematyka ww. form podnoszenia kwalifikacji musi być zbieżna z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego. Zatem tylko za ukończenie np. studiów podyplomowych o tematyce zbieżnej z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego będzie skutkowało przyznaniem punktów na podstawie art. 11f ust. 3 pkt h) zasad etyki doradców podatkowych. 
Z uwagi jednak na fakt, iż zakres tematyczny aplikacji radcowskiej zawiera elementy różnych dziedzin prawa, wydaje się zasadnym przyznanie odpowiedniej ilości punktów za te część zajęć, które są zbieżne tematycznie z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego określonym w art. 20 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym. Jeśli w trakcie aplikacji radcowskiej doradca podatkowy brał udział w zajęciach o tematyce związanej np. z materialnym prawem podatkowym czy z postępowaniem przed organami administracji publicznej, to wydaje się zasadnym zaklasyfikowanie ich jako udział w szkoleniu i przyznanie punktów określonych art. 11f ust. 3 pkt a) lub na zasadzie określonej w art. 11f ust. 3 pkt b) zasad etyki doradców podatkowych, jeśli zajęcia kończyły się egzaminem. 
W takiej sytuacji doradca podatkowy zobowiązany jest do udokumentowania udziału w ww. formie podnoszenia kwalifikacji poprzez np. zaświadczenie wydane przez OIRP, z którego będzie wynikało w jakich zajęciach doradca podatkowy brał udział (z wyszczególnieniem dni i godzin), czy złożył pozytywnie ewentualny egzamin z tego przedmiotu. Dopiero na podstawie takich dokumentów możliwe będzie zaliczenie tej części zajęć, które tematycznie były zbieżne z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego, na poczet udziału w szkoleniu, jako formie podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradcę podatkowego. 

Uprzejmie proszę o rozwianie moich wątpliwości, dotyczących przyznawania punktów za podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Wątpliwości dotyczą szkolenia on-line i ewentualności otrzymywania punktów przez doradcę za udział w takim szkoleniu. Chodzi o to, że firma szkoleniowa prowadzi szkolenie polegające na tym, że jego uczestnicy otrzymują (pobierają ze specjalnie do tego utworzonej platformy szkoleniowej) materiały, a następnie, po zapoznaniu się z materiałami, biorą udział w czacie z wykładowcą, podczas którego wyjaśniane są wszelkie wątpliwości, związane z materiałami, oraz udzielane odpowiedzi na pytania uczestników szkolenia. Moje wątpliwości biorą się stąd, że nie jest to "klasyczne" szkolenie e-learningowe – oprócz pobrania materiałów jest również bezpośredni kontakt z wykładowcą. Proszę o wyjaśnienie tej kwestii, a także o informację, ile ewentualnie punktów może otrzymać uczestnik szkolenia, a ile prowadzący czata doradca podatkowy.

Pragnę  zauważyć, iż Zasady podnoszenia kwalifikacji zawarte w rozdziale VIa Zasad Etyki Doradców podatkowych zostały wprowadzone Uchwałą Krajowej Rady Doradców Podatkowych nr 750/2010 z 8 grudnia 2010 roku i weszły w życie w dniu 1 stycznia 2011 roku.
Wprowadzony tą uchwałą obowiązek podnoszenia kwalifikacji, dokumentowany poprzez uzyskanie 32 punktów w okresie dwuletnim (obecnie 2011 – 2012), na zasadach określonych w cytowanym rozdziale VIa, dotyczy wszystkich doradców podatkowych, za wyjątkiem osób wymienionych w art. 11f ust. 6 Zasad Etyki.
Żaden przepis przywołanych Zasad Etyki nie nakłada na doradców podatkowych wykonujących zawód adwokata czy radcy prawnego obowiązku doskonalenia zawodowego w podwójnym wymiarze.
Zasady Etyki Doradców Podatkowych, podobnie jak Ustawa o doradztwie podatkowych, nie odnoszą się do podnoszenia kwalifikacji przez doradców wykonujących jednocześnie inne zawody prawnicze (adwokat, radca prawny lub inne). Należy uznać taką sytuację za właściwą.
Nie wydaje się również uzasadnionym, aby w mojej korespondencji kierowanej do doradców podatkowych, przypominającej o obowiązku „rozliczenia się” z obowiązku podnoszenia kwalifikacji, znajdowały się uwagi na temat odmienności obowiązków w zakresie podnoszenia kwalifikacji przez doradców podatkowych będących radcami prawnymi czy adwokatami, gdyż taka odmienność nie istnieje, a żaden akt prawny nie zawiera takich przepisów szczególnych w tym zakresie.
Nie jest również możliwe zaliczanie punktów uzyskanych przez radcę prawnego w ramach obowiązków nałożonych przez Okręgowe Izby Radców Prawnych lub Krajową Radę Radców Prawnych.
Nic nie stoi natomiast na przeszkodzie, aby z tytułu odbywanych szkoleń i innych form podnoszenia kwalifikacji w ramach obowiązku dokształcania zawodowego, radca prawny, będący jednocześnie doradcą podatkowym uzyskał stosowną, określoną w rozdziale VIa Zasad Etyki Doradców Podatkowych liczbę punktów, pod warunkiem wypełnienia przez te formy podnoszenia kwalifikacji wymagań określonych w Zasadach Etyki Doradców Podatkowych. Warunkiem podstawowym jest tematyka szkoleń lub innych form, zgodna z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego. 

Żaden z organów Krajowej Izby Doradców Podatkowych nie wydaje decyzji o uznaniu konkretnego wykładu, szkolenia lub konferencji za punktowaną formę podnoszenia kwalifikacji. Zgodnie bowiem z art. 11d ust. 1 doradcy podatkowi zobowiązani są do stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych według zasad określonych w Zasadach etyki doradców podatkowych (Rozdziale VIa) w zakresie odpowiadającym tematyce egzaminu na doradcę podatkowego i jedynie od spełnienia zawartych w tych przepisach przesłanek uzależnione jest zakwalifikowanie zdarzenia jako punktowanej formy podnoszenia kwalifikacji. Zakres egzaminu na doradcę podatkowego został określony w  art. 20 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym.
Doradca podatkowy wprowadzając do systemu ewidencji zdarzenie będące formą podnoszenia kwalifikacji opisuje jego okoliczności: charakter wydarzenia (wykład, warsztat, szkolenie e-learningowe), tematykę, czas trwania, jak również dołącza do wniosku niezbędne dokumenty, tj. zaświadczenie wydane przez organizatora, które ma potwierdzić uczestnictwo doradcy oraz - w przypadku konferencji, paneli dyskusyjnych - harmonogram wydarzenia, na podstawie którego można zweryfikować zbieżność tematyczną z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego.

Zasady etyki doradców podatkowych stanowią w art. 11d ust. 1, iż formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradców podatkowych muszą być tematycznie zbieżne z zakresem egzaminu na doradcę podatkowego. Warto zauważyć, iż regulacje prawa korporacyjnego nie określają w jakim stopniu dana forma podnoszenia kwalifikacji ma być tematycznie zbieżna z zakresem określonym w art. 20 ustawy o doradztwie podatkowym. Dlatego też w praktyce możliwe jest uzyskanie punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji nawet za część szkolenia, jeżeli tylko odpowiadała normie wyrażonej w art. 11d ust. 1 Zasad etyki doradców podatkowych. 
Należy jednak podkreślić, że możliwość uzyskania punktów musi dotyczyć tylko wyodrębnionej tematycznie szczęści szkolenia, gdyż punkty należne naliczane są za każdą pełną godzinę uczestnictwa. A zatem jeśli szkolenie nie dotyczyło np. aspektów podatkowych związanych z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych w ścisłym tego słowa znaczeniu, a jedynie zawierało elementy prawa podatkowego, które omawiane były przy okazji danego panelu tematycznego, przeliczenie udziału na liczbę punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych nie będzie, jak się zdaje, możliwe – szczególnie, iż większość przepisów Ustawy o rehabilitacji osób niepełnosprawnych ustawy dotyczy szeroko pojętego prawa pracy (w sprawach nieuregulowanych w tej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego oraz Kodeksu pracy), a zagadnienia z zakresu prawa pracy nie należą do zakresu tematycznego egzaminu na doradcę podatkowego. 

Zasady stałego podnoszenia kwalifikacji doradcy podatkowego z Rozdziału VIa Zasad Etyki Doradców Podatkowych obowiązują – podobnie jak pozostałe akty prawa korporacyjnego – jedynie doradców podatkowych wpisanych na listę. Oznacza to, iż punkty w systemie stałego podnoszenia kwalifikacji można uzyskiwać jedynie po uzyskaniu tytułu zawodowego, co następuje dopiero z chwilą wpisania kandydata na listę doradców podatkowych (a nie np. z chwilą zdania egzaminu).

Uprzejmie informuję że na podstawie art. 11g Zasad Etyki Doradców Podatkowych oraz w oparciu o § 2 ust. 1 i 2 Instrukcji ewidencjonowania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradców podatkowych (będącej załącznikiem do Stanowiska KRDP z dnia 5 czerwca 2012 r. w sprawie zmiany Instrukcji ewidencjonowania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradców podatkowych), doradcy podatkowi zobowiązani są do samodzielnego umieszczania w systemie mDoradca informacji nt. udziału w poszczególnych formach podnoszenia kwalifikacji lub innych zdarzeń wymienionych w Zasadach Etyki i skutkujących uzyskaniem punktów. Obowiązkiem tym objęte jest również wprowadzanie informacji o zdanym egzaminie na doradcę podatkowego. Czynności takie muszą być dokonane niezwłocznie, jednak nie później niż do 31 marca roku następnego po roku, w którym zdarzenie miało miejsce. Po upływie oznaczonego terminu wyłącznie pracownicy w Regionalnych Oddziałach KIDP mogą wprowadzać i modyfikować dokonane wpisy w systemie mDoradca.
Ustosunkowując się do problematyki naliczania punktów za zdany egzamin na doradcę podatkowego, należy stwierdzić, że doradca podatkowy z chwilą ślubowania jest wpisany na listę doradców podatkowych. Od tej chwili uzyskuje dostęp do systemu mDoradca, oraz jest zobowiązany do stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych w dwuletnich okresach rozliczeniowych. Zgodnie z przywołanymi we wstępie przepisami, doradca jest zobowiązany do samodzielnego wprowadzania zdarzeń, które zgodnie z Zasadami Etyki są formami podnoszącymi kwalifikacje zawodowe doradców podatkowych skutkującymi uzyskanie stosownej liczby punktów. Istotnym jest, aby zgłaszane zdarzenia miały miejsce w przeciągu dwuletniego okresu rozliczeniowego. Jeżeli termin zdarzenia nie pokrywa się z terminem okresu rozliczeniowego, wówczas zdarzenie to nie może zostać zakwalifikowane zgodnie z powyższymi zasadami. W takiej sytuacji punkty nie zostaną naliczone. Pewnym wyjątkiem jest uzyskanie punktów z tytułu zdania egzaminu  na doradcę podatkowego. Zespół do spraw Etyki stoi na stanowisku, że punkty z tytułu zdania egzaminu na doradcę podatkowego przysługują również wtedy, gdy doradca podatkowy zdał egzamin w roku poprzedzającym dokonanie wpisu na listę doradców podatkowych. Punty z tego tytułu doradca podatkowy uzyskuje z chwilą wpisu na listę. Warunkiem jest uzyskanie wpisu nie później niż w roku następnym po zdaniu egzaminu.  
Jednocześnie pragnę zaznaczyć, że widząc konieczność doprecyzowania niektórych uregulowań dotyczących podnoszenia kwalifikacji, Krajowa Rada Doradców Podatkowych przygotowuje propozycje zmian Zasad podnoszenia kwalifikacji.

Pragnę poinformować, że kwestię dotyczącą fotokopii (skanów) dokumentów potwierdzających uczestnictwo w formach podnoszenia kwalifikacji szczegółowo regulują zapisy § 2 Instrukcji ewidencjonowania punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez doradców podatkowych (dalej: Instrukcja), będącej załącznikiem do Stanowiska KRDP z dnia 5 czerwca 2012 roku. Zgodnie bowiem z zasadami wynikającymi z przywołanego zapisu Instrukcji, doradcy podatkowi zobowiązani są do dołączania w systemie mDoradca plików, czyli fotokopii (skanów) dokumentów potwierdzających udział w danej formie podnoszenia kwalifikacji zawodowych (np. fotokopia certyfikatu lub zaświadczenia od organizatora z którego wynikać będzie kto, kiedy, ile godzin i w jakiej formie podnoszenia kwalifikacji uczestniczył; zaświadczenia o zdanym egzaminie; potwierdzenia publikacji artykuły prasowego od wydawcy). Przedmiotowe fotokopie, po dołączeniu ich do wniosku w systemie mDoradca, winny być poświadczone za zgodność z oryginałem poprzez postawienie stosownego znacznika przy właściwym oświadczeniu.
Dopiero w sytuacji, kiedy doradca podatkowy nie dołączy do wniosku stosownych fotokopii lub nie poświadczy za zgodność z oryginałem załączonych dokumentów, zobowiązany jest do przesłania uwierzytelnionych przez siebie fotokopii w formie papierowej na adres właściwego miejscowo Regionalnego Oddziału KIDP. Ponadto doradca podatkowy zobowiązany jest do przesłania uwierzytelnionych fotokopii tylko na wezwanie właściwego miejscowo Zarządu Regionalnego Oddziału KIDP, w związku z powzięciem przez Zarząd wątpliwości co do treści lub autentyczności dokumentów. W żadnym innym przypadku nie istnieje konieczność przekazywania uwierzytelnionych fotokopii w formie papierowej do Regionalnych Oddziałów KIDP, oprócz sytuacji, w której – na podstawie § 2 ust. 5 Instrukcji – doradca podatkowy zwraca się z wnioskiem do pracownika Regionalnego Oddziału KIDP, o umieszczenie w systemie mDoradca danych dotyczących form podnoszenia kwalifikacji, w których uczestniczył.
Zaznaczenia wymaga fakt, że fotokopie (skany) dokumentów załączonych do wniosku o przyznanie punktów z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, powinny być zapisane w formie plików PDF, JPG, PNG, TIFF lub innego formatu graficznego. Nie mogą być to pliki zapisywane w formach edytowanych, przeznaczonych do odczytu w programach służących do przetwarzania tekstu (DOC, RTF).